Ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Λάσκαρης μιλά στο fourketa.gr: “Η Ράνια Σχίζα είναι ευτυχία να δουλεύεις μαζί της”

Ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Λάσκαρης μιλά στο fourketa.gr για την πολυετή συνεργασία του με το θέατρο vault και την σκηνοθεσία του στο έργο «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή».

Καλησπέρα Βαγγέλη και ευχαριστούμε για την παραχωρήσει της συνέντευξης στο fourketa.gr.

1. Ποια ήταν η κομβική ηλικία ή στιγμή που είπες τώρα θα γίνω σκηνοθέτης;

Έγινε στα χρόνια της δραματικής σχολής όταν στα πλαίσια ενός μαθήματος ετοίμασα μια παρουσίαση για τον Μπέκετ. Λίγους μήνες αργότερα, μετά το τέλος του πρώτου έτους, μια νύχτα σε ένα σουβλατζίδικο στα Νέα Λιόσια, παρέα με έναν καθηγητή μου, γυρνάει κάπου στις 2 τα ξημερώματα και μου λέει, τι περιμένεις; Την αποδοχή των άλλων; Να σου πουν ότι είσαι καλός; Να σου δώσουν το ΟΚ; Βγες και κάνε το. Αν είσαι καλός θα φανεί. Και το έκανα.

2. Πιστεύεις ότι ένας ηθοποιός/σκηνοθέτης πρέπει να είναι τελειόφοιτος δραματικής σχολής/ σχολής κινηματογράφου ή το ταλέντο υπερισχύει τα πάντα;

Δεν πιστεύω πολύ στο ταλέντο. Το ταλέντο είναι αυτό που πληρώνουμε, το τάλαντο, για ότι θέλουμε να κερδίσουμε. Η σπουδή είναι αναγκαία.

3. Είσαι χρόνια στον χώρο της σκηνοθεσίας πάρα πολλά χρόνια κι έχεις ας το πούμε μόνιμη συνεργασία με το θέατρο vault , πιστεύεις ότι οι παρέες φτιάχνουν τέχνη; Όλα είναι θέμα ομάδας;

Οι παρέες φτιάχνουν ιστορία κάποιες φορές. Η τέχνη είναι πιο προσωπικό θέμα. Η ομάδα αποτελείται από μονάδες. Διαφορετικές η καθεμία. Το πώς θα συνταιριάξουν είναι άλλοτε θέμα χημείας κι άλλοτε θέμα επαγγελματισμού όσων την απαρτίζουν. Φυσικά είναι και βασικό μέλημα του επικεφαλής ο οποίος κάνει και την επιλογή των προσώπων και που οφείλει να ορίσει πλαίσιο μέσα στο οποίο η ομάδα θα λειτουργήσει.  
Το Vault είναι το σπίτι μας. Μια πολυσυλλεκτική κατάσταση στην οποία ο ένας εμπιστεύεται τον άλλο, διαφορετικοί άνθρωποι που μοιραζόμαστε χαρές, λύπες, σκέψεις,  αγαπιόμαστε, σεβόμαστε την διαφορετικότητα, δίνουμε χώρο, μοιραζόμαστε κοινές ανησυχίες, μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο και συνθέτουμε.

4. Στον καιρό της κρίσης οι καλλιτέχνες όπως κι άλλοι κλάδοι εργασίας περνάνε πολύ δύσκολα έχει χρειαστεί να κάνεις άλλο επάγγελμα για επιβίωση;

Ναι. Μ’ αρέσει που λες στον καιρό της κρίσης, γιατί κι εγώ πιστεύω πως η κρίση που ξεκίνησε το 2010 δεν έχει ακόμα τελειώσει. Όταν ο βασικός μισθός και τα δικαιώματα που υπήρχαν πριν την κρίση δεν έχουν ακόμα αποκατασταθεί.  Έχω δουλέψει λοιπόν ταξί, σερβιτόρος, σε σαντουιτσάδικο, υπήρξα τραπεζικός υπάλληλος, συνεργάτης υπουργού. Αλλά και τώρα.  Για να μπορέσουμε να στηρίξουμε το Vault και το Vault να στηρίξει τους ανθρώπους του δουλεύω σαν χειριστής στα φώτα και τον ήχο παραστάσεων, ταξιθεσία, μπαρ στο φουαγιέ. Ο κλάδος των καλλιτεχνών χρειάζεται στήριξη, όραμα και πολιτική παρέμβαση στη χάραξη πολιτιστικής στρατηγικής. Τα προβλήματα και η ανεργία είναι μεγάλη, αλλά και οι δυνατότητες και οι προοπτικές που μπορεί να προσφέρει το δυναμικό του πολιτιστικού τομέα σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο μεγάλες και αναξιοποίητες. 

5. Η περίοδος του εγκλεισμού λόγω Covid19 πως σε βρήκε; Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς με την τότε συνθήκη;

Θυμωμένο, απογοητευμένο, σε ματαίωση. Οι καλλιτέχνες βγήκαν βαθιά πληγωμένοι από αυτή την συνθήκη και οι πληγές δεν έχουν επουλωθεί ακόμα.

6. Πες μας αγαπημένη ταινία και τρεις αγαπημένους ηθοποιούς / σκηνοθέτες που θαυμάζεις παγκόσμιος;

Αφού πρέπει να διαλέξω μια θα πω το Fight Club, η ταινία ορόσημο της γενιάς μου ίσως. Από σκηνοθέτες τον Thomas Ostermeier , τον David Fincher και τον Γιώργο Λάνθιμο.

7. Κίνημα me too. Εσύ έχεις δεχτεί περίεργες συμπεριφορές από πρόσωπα του χώρου; Και πες μας την άποψη σου για Λιγνάδη – Φιλλιπιδη -Κιμούλη ;

Δεν έχω το θάρρος να πω κάτι τέτοιο σε μια δημοσιογράφο που δεν γνωριζόμαστε, δεν υπάρχει το δέσιμο και δεν έχουν αναπτυχθεί οι δεσμοί εμπιστοσύνης για μια τέτοια εξομολόγηση.  Θα το μοιραζόμουν αρχικά με δικούς μου ανθρώπους. Ακόμα κι αυτό δεν είναι εύκολο. Επίσης δεν έχω εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη στη χώρα μας. Με ότι αυτό σημαίνει. Θαυμάζω απεριόριστα τους ανθρώπους που είχαν την δύναμη και βγήκαν μπροστά και μίλησαν για τα τραύματα τους.  

8. Αν σου έλεγα να επιλέξεις αποκλειστικά μια εποχή ποια θα διάλεγες; χειμώνα ,καλοκαίρι άνοιξη ή φθινόπωρο;

Άνοιξη. Δεν αντέχω ούτε το κρύο, ούτε την ζέστη. Με εκνευρίζει η βροχή.

9. Σε 5 χρόνια από τώρα το 2027 πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου;
Ζωντανό ελπίζω.

10. Μιλά μας λίγο για την φετινή σου σκηνοθεσία στην παράσταση «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή» ;

Την δουλειά που κάνουμε, την  κάνουμε για να την προσφέρουμε στο κόσμο και προτιμώ να μιλούν αυτοί για αυτό που βλέπουν, επίσης οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το πολιτιστικό ρεπορτάζ. Και να το αξιολογούν καλλιτεχνικά, θεατρολογικά και τεχνικά οι ειδικοί που έχουμε στο χώρο μας. Τους ακούμε όλους με προσοχή. Έχουμε την χαρά τον καιρό που παίζεται η παράσταση, να γεμίζει το θέατρο μας και να μιλάνε για το έργο μας. Στην ψηφιακή εποχή μπορεί ο καθένας που θέλει και ενδιαφέρεται να γκουγκλάρει και να διαβάσει. Τα σχόλια που παίρνουμε μας γεμίζουν περηφάνια και ικανοποίηση ως τώρα. Το δικό μας νοιάξιμο και ο κόπος που καταβάλλουμε για να είμαστε άρτιοι στο αποτέλεσμα που θα παρουσιάζουμε είναι υπέροχο όταν εισπράττει την αποδοχή. Δεν μπορώ πάντως  μιας και μιλάμε για την παράσταση να μην πω πόσο τυχερός είμαι που βρέθηκε στο δρόμο μου αυτή η υπέροχη ηθοποιός. Η Ράνια Σχίζα είναι ευτυχία να δουλεύεις μαζί της. Δεν μπορείς να φανταστείς τι συνεργάτης είναι. Την ευχαριστώ από καρδιάς. Κική, Μάνο, Γιώργο, Χριστίνα, Βαγγέλη δεν σας ξεχνάω, απλά γνωριζόμαστε χρόνια τώρα και ξέρετε εσείς.

11. Τόσα χρόνια στο χώρο της ηθοποιίας/ σκηνοθεσίας έχεις να μας πες κάποιο αστείο ευτράπελο από την δουλειά;

Μιας και κλείνει 10 χρόνια το Vault θα μιλήσω για την παράσταση Elizadeth που ανεβαίνει ξανά φέτος, δεν μπορώ να ξεπεράσω την Δήμητρα Κολλά να τραγουδά Βίσση ενώ κάνει βαρελάκια και κυλάει από την μια άκρη της σκηνής στην άλλη. Το κάνει και φέτος. Μπορείτε να έρθετε στην παράσταση μόνο για αυτό. Ακόμα κλαίω από τα γέλια.

12.Κάνε μια ερώτηση μόνος σου στον εαυτό σου κι απάντησε την ;

Γιατί; Έτσι.

13.  Δώσε μια ευχή για το fourketa.gr ;

Έτσι όπως μπήκαμε με φόρα στη δεξιά φουρκέτα προσοχή να μην τρακάρουμε.  

Creadits φωτογραφιών Αναστασία Γιαννάκη

04/11/2023

Της Βασιλικής Δρακοπούλου