ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΟΣ Γράφει η Δήμητρα Γρίβα.

ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΟΣ
Γράφει η Δήμητρα Γρίβα.

Κάθε πρωί ξυπνώ με μια απορία.
Πόσο όμορφα αλλά και πόσο παράξενα πλάσματα έπλασες Θεέ μου.

Όλοι μας όταν βρεθούμε σε ένα άδειο δωμάτιο κάνουμε τον δικό μας απολογισμό αλλά δεν
κοιταζόμαστε ποτέ στον καθρέπτη. Τους έχουμε μόνο διακοσμητικούς απλά για να
υπάρχουν σαν ένα στολίδι του σπιτιού. Κανένας δεν αναρωτιέται εκτός από την εμφάνιση
ότι πρέπει να κοιτάξει και το μέσα του. Γεμίσαμε άδειες ψυχές και κάναμε μόδα το
αδιάφορο και το δήθεν χαλαρό που πραγματικά πουλάει πολύ στις μέρες μας.
Το κόστος δεν ξέρω.

Κοστίζει περισσότερο σε αυτόν που το πουλάει ή σε αυτόν που το εισπράττει ;
-Κοστίζει σε αυτόν που διαλέγει να χτίζει τείχη και βιτρίνες και να κρύβεται πίσω από αυτά,
γεμίζοντας απωθημένα και ανασφάλειες.
-Κοστίζει σε αυτόν που δεν ξέρει, ίσως δεν έχει το σθένος να κοιταχτεί στον καθρέπτη και
να δείξει τα πραγματικά του συναισθήματα, την ψυχή του, τα νεύρα του, το πάθος του όλα.

Αυτό που είναι στην τελική, έτσι όπως είναι και να πει ναι σε θέλω, ναι σ αγαπώ ναι δεν
αντέχω, ναι μ’ αρέσει να ζω μετ’ απωθημένα μου και τα κατάλοιπα μου.
Πόσο άδικο να μην κοιτάζεσαι στον καθρέπτη και να μιλάς σ’ εσένα?
Πόσο καλύτερα θα περνούσες με τον εαυτό σου και συνάμα με τους γύρω σου αν μιλούσες
με ειλικρίνεια σ’ εσένα.

Σκέψου τον χρόνο που άφησες ανεκμετάλλευτο να περάσει.
Την ψυχή σου που άφησες τόσο να ταλαιπωρηθεί.
Και όλα έφταιγες εσύ.
Τόσους καθρέπτες γύρω σου μα ποτέ δεν κοιτάχτηκες παρά μόνο να δεις αυτά που
βλέπουν οι πολλοί.

Διαβαστε εδώ συνέντευξη της Δήμητρας Γριβα : https://fourketa.gr/?p=3961