Λεωνίδας Παπαδόπουλος: Μιλά στο fourketa.gr για την σκηνοθεσία του στην παράσταση “Pass Port” στο θέατρο Αργώ.

Καλησπέρα Λεωνίδα και ευχαριστούμε για την παραχωρήσει της συνέντευξης στο fourketa.gr

Ποια ήταν η κομβική ηλικία ή στιγμή που είπες τώρα θα γίνω σκηνοθέτης;

Δεν υπήρξε κομβική στιγμή, ούτε ήταν θέμα απόφασης. Μου έγινε μια πρόταση από
κάποιους συναδέλφους ηθοποιούς και λόγω του ότι θα έφευγα εκείνη την περίοδο από την
Ελλάδα και σε συνδυασμό του ότι πάντα γοητευόμουν από τη θεατρική πράξη ως συνολική
παράσταση και όχι μόνο ως ερμηνεία, έγινε η πρώτη δουλειά το «’Αθαφτοι Νεκροί» μια
θεατρική μου διασκευή επάνω στους «Άθαφτους νεκρούς» του Irwin Shaw που ανέβηκε από
την νεοσύστατη τότε Ομάδα Γέφυρα.

Πιστεύεις ότι ένας ηθοποιός/σκηνοθέτης πρέπει να είναι τελειόφοιτος δραματικής
σχολής/ σχολής κινηματογράφου ή το ταλέντο υπερισχύει τα πάντα;

Γνώσεις σε συνδυασμό με ταλέντο είναι η ιδανική περίπτωση. Νομίζω ότι ένας σκηνοθέτης
οφείλει να έχει ασχοληθεί με την υποκριτική. Καταλαβαίνει καλύτερα τον ηθοποιό και τις
δυσκολίες που αντιμετωπίζει στη δημιουργία ενός ρόλου. Ναι πιστεύω ότι πρέπει να είναι
προαπαιτούμενες οι σπουδές.

Είσαι χρόνια στον χώρο της σκηνοθεσίας παρά πολλά χρόνια με συνεργασίες με
σπουδαίους σκηνοθέτες όπως Ν. Μιλιβογιεβιτς, Ν. Κοντούρη, Κ. Καζακο κτλ τι
κρατάς από όλες αυτές τις συνεργασίες;

Πέρα από το αδιαμφισβήτητο ταλέντο των σκηνοθετών που προαναφέρατε αλλά και πολλών
άλλων, αυτό που κρατάω είναι η βαθιά γνώση του αντικειμένου σε συνδυασμό με τον
σεβασμό και την αγάπη απέναντι στους ηθοποιούς και στους συντελεστές του κάθε έργου.
Για αυτό και αυτοί οι άνθρωποι και καλλιτέχνες αποτελούν για εμένα σημείο αναφοράς.

Στα καιρό της κρίσης οι καλλιτέχνες όπως κι άλλοι κλάδοι εργασίας περνάνε πολύ
δύσκολα έχει χρειαστεί να κανείς άλλο επάγγελμα για επιβίωση;

Είμαι από τους τυχερούς και κάθε μου δουλειά σχετιζόταν με το θέατρο είτε αυτό αφορούσε
την πρακτική του θεάτρου είτε τη διδασκαλία. Και είμαι ευγνώμων για αυτό.

Η περίοδος του εγκλεισμού λόγω Covid19 πως σε βρήκε; Δυσκολεύτηκες να
προσαρμοστείς με την τότε συνθήκη;

Ήταν μια ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό, ξεκούραση και οργάνωση. Δυσκολίες υπάρχουν
πάντα αρκεί να έχεις τα αποθέματα και την ικανότητα ευελιξίας.

Πες μας αγαπημένη ταινία και τρεις αγαπημένους ηθοποιους / σκηνοθέτες που
θαυμάζεις παγκόσμιος;

Πολλές ταινίες, πολλούς σκηνοθέτες, Έλληνες και ξένους. Θα ήταν αδύνατον να αναφερθώ
συγκεκριμένα όταν έχεις να διαλέξεις απέναντι σε αριστουργήματα και αξιόλογους
σκηνοθέτες.

Κίνημα me too. Εσυ έχεις δεχτεί περίεργες συμπεριφορές από πρόσωπα του χώρου;
Και πες μας την άποψη σου για Λιγνάδη – Φιλλιπιδη -Κιμούλη ; Στην σχολή είχες κι
καθηγητή τον κύριο Κιμούλη σε εσάς πως τι συμπεριφορά είχε;

Είμαι υπέρ του κινήματος, υπερασπίζομαι απόλυτα τα θύματα και είμαι ενάντια σε κάθε
κακοποιητική συμπεριφορά. Αποφοίτησα από μία σχολή πρότυπο στην Ελλάδα έχοντας
εξαιρετικούς καθηγητές όπως η Ελένη Χατζηαργύρη, η Βέρα Ζαβιτσιάνου κ.α. Θεωρώ τον
Γιώργο Κιμούλη έναν εμπνευσμένο δάσκαλο. Στα πλαίσια της φοίτησης μου προσωπικά δε
βίωσα κάποια ακραία συμπεριφορά ούτε φυσικά θα την ανεχόμουν.

Αν σου έλεγα να επιλέξεις αποκλειστικά μια εποχή ποια θα διάλεγες; χειμώνα
,καλοκαίρι άνοιξη ή φθινόπωρο;

Μου αρέσει η εναλλαγή των εποχών όπως και η προσμονή τους.

Σε 5 χρόνια από τώρα το 2027 πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου; Πχ με μεγάλη
οικογένεια κι παιδιά;

Να μπορώ να ταξιδεύω και να δημιουργώ.

Μιλά μας λίγο για την φετινή σου σκηνοθεσία “Pass Port” ;

Βασίζεται στη διδακτορική μου έρευνα. Ήταν ένα όνειρο ζωής που πραγματοποιήθηκε.
Νιώθω απέραντη χαρά και ευγνωμοσύνη σε όσους βοήθησαν να συμβεί.

Τόσα χρόνια στον χώρο της ηθοποιας/ σκηνοθεσίας έχεις να μας πες κάποιο αστείο
ευτράπελο από την δουλειά;

Το θέατρο είναι μια γιορτή γεμάτη χαρές, ευτράπελα, ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις.
Είναι ένα ωραίο ταξίδι…

Δώσε μια ευχη για το fourketa.gr ;

Πολλές επιτυχίες και ευχές για πραγματοποίηση κάθε στόχου.

Μάθε Πληροφορίες για την παράσταση Pass Port εδώ: https://fourketa.gr/?p=5923

Το Βιογραφικό του σκηνοθέτη Λεωνίδα Παπαδόπουλου :

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Διδάκτωρ του τμήματος Κλασικών Σπουδών του Kingʼs
College University of London. Αντικείμενο της έρευνας, η οποία πραγματοποιήθηκε
με υπεύθυνη καθηγήτρια την Edith Hall, και με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση και
του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, τα “Ταξίδια στη Θάλασσα στην Αρχαία
Ελληνική Τραγωδία”. Αριστούχος απόφοιτος του προπτυχιακού και μεταπτυχιακού
προγράμματος του τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε υποκριτική στη
Δραματική Σχολή του Σύγχρονου Θεάτρου Αθήνας Γ. Κιμούλη. Δίδαξε Ιστορία
Θεάτρου στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Την περίοδο 2018-2020
δίδαξε ως εντεταλμένος διδάσκων τα μαθήματα Σκηνοθεσίας και Δραματικής
Μονολογικότητας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ ενώ την περίοδο
2020-2022 δίδαξε το μάθημα της Ανάλυσης παράστασης στο Μεταπτυχιακό
Πρόγραμμα του ίδιου τμήματος. Από το 2008 μέχρι το 2017 ήταν μέλος της
ελληνικής ερευνητικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης
των Παραστάσεων του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος. Συμμετείχε ως δραματολόγος
στο Project Ιστορίας «Συνέβη στην Ελλάδα» που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό
Θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου Συνεργάστηκε επίσης ως θεατρολόγος
με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στο Φεστιβάλ Νεοελληνικού Έργου με τίτλο «Η
δυναμική του ελληνικού λόγου στο θέατρο» (2017-2020) και στο πρόγραμμα «Από
το Μουσείο στο Θέατρο. Ανιχνεύοντας τη Θεατρική Πράξη της Αρχαίας Τραγωδίας»
(2020-2021). Την περίοδο 2020-2021 συμμετείχε στην μεταδιδακτορική έρευνα με
θέμα «Το φιλμ νουάρ στην Ελλάδα». Έχει αναλάβει, μεταξύ άλλων, τη
δραματουργική επεξεργασία σε παραστάσεις αρχαίου δράματος (Αγαμέμνων,
Beton 7, Σκην. Π.Μιχαηλίδης, 2012 – Αγαμέμνων, ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, Σκην.
Ν.Κοντούρη, 2013 – Πέρσες, ΚΘΒΕ, Σκην. Ν. Κοντούρη, 2014). Έχει λάβει μέρος σε
ερευνητικά προγράμματα, έχει κάνει εισηγήσεις σε ελληνικά και διεθνή
επιστημονικά συνέδρια ενώ έχει δημοσιεύσει μελέτες για το νεοελληνικό θέατρο
και την αρχαία ελληνική τραγωδία. Ασχολείται με τη θεατρική μετάφραση και τη
διασκευή. Έχει γράψει το θεατρικό έργο Μικρασία, μια δραματουργική σύνθεση
βασισμένη σε μαρτυρίες προσφύγων. Έχει σκηνοθετήσει, μεταξύ άλλων, τις
παραστάσεις: Άθαφτοι Νεκροί (διασκευή στο θεατρικό έργο του Irwin Shaw Θάψτε
τους νεκρούς), Χορεύοντας στην Ομίχλη της Amanda Wittington, Μικρός Έγιολφ του
Henrik Ibsen, Τέλος του παιχνιδιού του Samuel Becket, Sex Cells της Anna Longaretti,
Κοντραμπάσο του Patrick Suskind, La Cocinera του Eduado Machado, Σοφία του
Ignacio Garcia May, Donna Abbandonata ή πολύ με στεναχωρήσατε κύριε Γιώργο
μου της Γλυκερίας Μπασδέκη, Κτίριο της Πένυς Φυλακτάκη, Σημάδια στην Ομίχλη
του Stephen Sachs, Τα Πουλιά του Conor McPherson, Μια μέρα όταν ήμασταν νέοι
του Nick Payne.